Koncert wiejski

Giorgione

Epoka: Nowożytność - Renesans włoski (Cinquecento)

Czas powstania: 1508, cinque

Lokalizacja: — Luwr, Paryż

scena pasterska, kończył go Tycjan, scena muzyczna osadzona w pejzaźu, być może ukazuje arkadię, /  dzieło należy do obrazów zaliczanych do tzw. fête champêtre, tematyki która została rozpropagowana w XVIII wieku fête champêtre [fet szãpẹtr], scena pasterska, przedstawienie sielankowych scen pasterskich; charakterystyczne dla dworskiego malarstwa rokokowego w XVIII w. (A. Watteau, J.H. Fragonard)  przedstawił dwóch ubranych mężczyzn w czerwonych kapeluszach oraz dwie nagie kobiety, wypoczywających na łonie natury. Mężczyźni zajęci są rozmową lub śpiewem. Jeden z nich gra na lutni. Nie zauważają obecności nagich kobiet, co sugeruje iż cała scena jest alegorią Poezji. Świadczyć o tym mogą artefakty w rekach kobiet: flet i woda wylewana z dzbana, weneccy malarze lubili wówczas tworzyć takie płótna ukazujące widzialne i niewidzialne  mógł być ilustracją dzieła Sannazara Arkadia (1504) lub dzieła Wergiliusza pt. "Bukolika", lub dzieł Owidiusza , Teokryta lub XVI wiecznej poezji  przedstawiona scena jest spowita ciepłym, wygaszonym weneckim światłem o spokojnych barwach  sposób wykonania płótna był inspiracją dla barokowego malarza Rubensa czy też dla XIX-wiecznych romantycznych płócien Delacroix. Koncert wiejski był bezpośrednią inspiracją dla późniejszego dzieła francuskiego malarza Édouarda Maneta pt. Śniadanie na trawie., wzorował się na nim H. Matisse  widzimy dwóch ubranych młodych mężczyzn i dwie nagie kobiety wypoczywających na łonie natury. W rzeczywistości jednak niewiast nie ma. Są tylko tworem wyobraźni obu mężczyzn. Weneccy malarze lubili wówczas tworzyć takie płótna ukazujące widzialne i niewidzialne. Zdaniem specjalistów obraz