malarstwo iluzjonistyczne

Epoka: Nowożytność - Barok

 dążenie do oddania, możliwie najwierniejszego, złudzenia rzeczywistości;  iluzjonizm występował głównie w malarstwie ściennym (tzw. iluzjonistycznym), w którym za pomocą mistrzowsko stosowanych skrótów, perspektywy linearnej i malarskiej oraz światłocienia przedstawiano na powierzchni ściany lub sklepienia elementy architektoniczne, sceny figuralne, pejzaż itp., starając się stworzyć jak najpełniejsze złudzenie głębi przestrzennej;  iluzjonizm był znany w starożytnym malarstwie greckim i rzymskim; w okresie nowożytnym rozwinął się głównie we Włoszech w XV (A. Mantegna) i XVI w. (Correggio), a bujny jego rozkwit nastąpił w XVII i XVIII w. (P. da Cortona, A. Pozzo, G.B. Tiepolo, F.A. Maulbertsch)