Mozaika w bazylice św. Pudencjany

Epoka: Starożytność - Wczesne chrześcijaństwo

Lokalizacja: Rzym, Włochy

 Jezus zasiada na wysadzanym klejnotami tronie, ma na sobie złotą togę z fioletowym wykończeniem, obydwa te kolory utożsamia się z władzą imperialną  Traditio legis - jego prawa ręka wykonuje gest ad locutio, który w starożytnym Rzymie oznaczał specjalne przemówienie cesarza do zgromadzonych wojsk., w lewej ręce trzyma zaś księgę, dzięki której głosi słowo  jest to zaczerpnięte z rzymskiej konwencji artystycznej która ma podkreślać rolę cesarza jako tego, który tworzy prawo  złota aureola jest dzisiaj postrzegana jako przykładowy element sztuki chrześcijańskiej, jednak jej korzenie sięgają dawniej, do obrazów rzymskich takich jak np. wizerunek Teodozjusza  za Chrystusem widzimy piękne miasto, w którego centralnej części znajduje się ozdobiony klejnotami krzyż - możemy rozpoznać, iż przedstawionym miastem jest Jerozolima, a wzgórze z krzyżem to Golgota  nie jest to jednak ziemskie miasto, ale jego niebiański odpowiednik - wiemy to dzięki czterem postaciom unoszącym się nad krzyżem, czterema bestiami, które, według Apokalipsy św. Jana, miały towarzyszyć barankowi  wizerunki uskrzydlonego mężczyzny, lwa, wołu oraz orła stały się symbolami Czterech Ewangelistów  lew – św. Marek, orzeł – św. Jan, wół – św. Łukasz, anioł - św. Mateusz  w tej mozaice ich zastosowanie oznacza, iż Jezus przebywa w Niebiańskiej Jerozolimie, gdzie jest on największym autorytetem (tak jak Cesarz był na Ziemi)  krzyż ukazuje triumf Jezusa