wazy portlandzkie

Epoka: Starożytność - Rzym

Lokalizacja: Muzeum Brytyjskie

datowana na końcówkę I wieku p.n.e. lub początek I wieku n.e. waza wykonana z warstwowego szkła kameowego w kolorach niebieskim i białym, ozdobiona reliefami ze scenami figuralnymi[1][2]. Obecnie znajduje się w zbiorach British Museum. Naczynie ma postać amfory o wysokości 24,5 cm i średnicy 17,7 cm. Po bokach posiada dwa uchwyty[3]. Jej zewnętrzną powierzchnię zdobią dwie sceny figuralne z siedmioma postaciami. Pierwsza z nich przedstawia wychodzącego spomiędzy kolumnady młodzieńca, idącego ku siedzącej na ziemi kobiecie, wyciągającej rękę w jego stronę. Kobieta trzyma między kolanami węża, nad nią unosi się zaś kupidyn z łukiem i pochodnią. Całej sytuacji przygląda się stojący po prawej brodaty mężczyzna. Druga scena ukazuje siedzących na stosach kamieni mężczyznę i dwie kobiety, z których jedna trzyma laskę[4]. Na temat interpretacji przedstawionych postaci wysunięto szereg teorii, dopatrywano się w nich m.in. Peleusa i Tetydy, Achillesa i Heleny lub Dejdamii[3], a także apoteozy cesarza Augusta[1]. Dno wazy, na którym przedstawiono postać męską (zdaniem niektórych Parysa, stąd interpretacja jakoby relief przedstawiał sąd Parysa) nie jest oryginalne, zostało dodane podczas naprawy w starożytności lub już po odnalezieniu zabytku w czasach nowożytnych