Łaźnia turecka
Epoka: Nowożytność - Klasycyzm
Czas powstania: 1862
Lokalizacja: Luwr, Francja
– powtórzenie kilku obrazów – odaliska na pierwszym planie, połączenie ich tworząc studium aktu/ Przedstawia on grupę nagich kobiet z haremu. Erotyczna tematyka dzieła nie wywołała - w odróżnieniu od powstałego rok później Śniadania na trawie - skandalu, gdyż obraz przez dłuższy czas pozostawał w kolekcjach prywatnych./ Centralna postać kompozycji jest dokładnie skopiowaną postacią z obrazu Kąpiąca się. Również odaliska z podniesionymi w górę rękami umieszczona na pierwszym planie jest kopią szkicu wykonanego przez Ingresa w 1818 i przedstawiającego jego żonę Madeleine Chapelle. Kobiety przedstawione na obrazie tworzą zwartą kompozycję, jednak każda z nich jest zarazem indywidualnym studium aktu kobiecego. Wszystkie bohaterki obrazu są nagie, niektóre noszą wykonane ze złota ozdoby, jedna z kobiet na pierwszym planie, odwrócona tyłem, trzyma lutnię. Indywidualność każdego z aktów podkreśla fakt, że - poza parą obejmujących się odalisek na pierwszym planie - kobiety nawet nie patrzą na siebie. Obraz należy do grupy dzieł Ingresa inspirowanych kulturą i sztuką orientalną, podobnie jak szereg innych namalowanych przez niego przedstawień odalisek. Malarz nigdy nie był jednak w krajach Maghrebu ani krajach Wschodu, więc jego wiedza nt. Orientu pochodziła wyłącznie z poznawanych dzieł literackich i wspomnień. Łaźnia turecka jest przykładem wykorzystania orientalnego motywu jako pretekstu do namalowania grupy nagich kobiet w erotycznych pozach. Tezę tę potwierdza niewielka ilość czysto „wschodnich” elementów obrazu, jak biżuteria noszona przez bohaterki obrazu.