Trzej filozofowie

Giorgione

Epoka: Nowożytność - Renesans włoski (Cinquecento)

Czas powstania: 1505, CINQUECENTO

Lokalizacja: Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu

 obraz przedstawia trzech mężczyzn. Giorgione podzieli obraz na dwie części. Po prawej umieścił postacie wtopione w otaczającą ich przyrodę. Grupa drzew i skały po lewej stronie oddzielają ich od pejzażu, widocznego przez mały fragment pośrodku. Trzy postacie, mimo iż są skupione wokół siebie nie kontaktują się ze sobą a ich spojrzenia i myśli skierowane są w inną stronę  po odrestaurowaniu dzieła ukazało się drzewo figowe i liście bluszczu, symbolicznego odniesienia do Chrystusa. Na tej podstawie wysunięto hipotezę, iż Giorgone namalował trzech mędrców ze Wschodu. Inne interpretacje związane z atrybutami widocznymi na płótnie, skłaniały się ku tezie, iż postacie są personifikacją trzech dyscyplin naukowych: fizyki, logiki i etyki. W XIX wieku widziano w nich personifikację filozofii starożytnej (brodaty starzec), arystotelizmu przedstawicielem (mężczyzna w turbanie) oraz filozofii przyrody (młody chłopiec).